بررسی اجمالی محاسن و محدودیت های ورود به دوره های تخصصی

موفقیت در آزمون تخصصی و ورود به دوره های تخصصی دندانپزشکی به دغدغه اصلی دندانپزشکان عمومی تبدیل شده است. حجم زیاد

دندانپزشکان فارغ التحصیل هرروز بیش از پیش این سؤال را مطرح مى سازد که”ورود به دوره هاى رزیدنتى آیا یک ضرورت است؟”

همکاران عمومی علیرغم شرکت در دوره های مختلف تکمیلی آموزش ایمپلنت، ترمیمی- زیبایی، اندو ، پریو و … هنوز تمایل درونی آ نها به ادامه تحصیل و شرکت در دوره های تخصصی مشاهده می شود. جمله ای که زیاد شنیده می شود این است که احساس می کنم کار را به اتمام نرسانده ام و از لحاظ درونی ارضا و اغنا نیستم. احساس می کنم یک چیزی کم دارم؛ یک گم کرده ای دارم؛ بیشتر هم کلاسى هایم که از من پایین تر بودند قبول شدند.

در این فرصت کم سعی می گردد نکاتی در باب ادامه تحصیل عرض شود تا با بررسی مزایا و معایب این مسیر، بتوان بهترین تصمیم را اتخاذ نمود؛ به گونه ای که در هر دو حال راضی و خشنود باشید. مزایای ورود به دوره های تخصصی به اختصار عبارتند از:

۱- زمینه کاری شما محدود به رشته خاصی می گردد تا با فراهم نمودن وسایل و امکانات مربوطه، تمرکز خود را بیشتر نمائید.

۲- کیفیت کاری دندانپزشک افزایش یافته و خدمات درمانی تخصصی و مطلوبی به بیماران ارائه خواهدنمود.

۳- با توجه به حجم زیاد فارغ التحصیلان دندانپزشکی عمومی ، بازار کار مناسبی برای فرد متخصص ایجاد خواهد شد.

۴- انرژی فکری و عملی کمتری حین کار صرف درمان بیماران خواهد شد.

۵- خرید مواد و تجهیزات مطب کاهش یافته و احتمال منقضی  شدن مواد کاهش می یابد.

۶- فرد متخصص پس از گذراندن دوره تخصصی و اخذ بورد تخصصی می تواند با اشتغال در دانشکده های دندانپزشکی به عنوان استاد یار مشغول به کار شده و به کارهای علمی و پژوهشی مشغول شود.

۷-  با توجه به افزایش فرهنگ عامه مبنی بر مراجعه به دندانپزشک متخصص، رویکرد جامعه به سمت دریافت خدمات تخصصى سوق یافته است.

۸- دندانپزشک متخصص به عنوان یک ضرورت لازم مى بیند که به طور مداوم اطلاعات علمى خود را به روز نگاه دارد.

در کنار محاسن ذکر شده دشواری هایی نیز بر این مسیر وجود دارد که به اختصار عبارتند از:

۱- ورود به دوره تخصصی مستلزم مطالعه مجدانه جهت گذراندن آزمون ورودى با تمام پیچ و خم هاى آن مى باشد.

۲- پس از ورود به دوره تخصصی دانشجو باید سخت کوشانه درس خوانده و این دوره را سپری کند.

۳- در پایان دوره تخصصی آزمون بورد با تمام زوایای آن باید گذرانده شود. در صورت سپری نمودن این آزمون با موفقیت است که فرد مى تواند وارد هیئت علمی دانشگاه شود.

۴- تعهد کاری یا ضریب k به صورت درمانی یا آموزشی در دانشگاه ها و مراکز  درمانی خارج مرکز به میزان دو برابر سنوات تحصیل، یکی از مشکلات ورود به دوره های تخصصی است. در صورتی که فرد دارای امتیاز کافی جهت تأسیس مطب باشد، مى تواند در دانشکده هایی که دانشجوی آزاد پذیرش مى نمایند ثبت نام نماید. البته سالانه مبلغی به دانشکده محل تحصیل باید پرداخته شود که میزان آن کم نیست؛ به علاوه در این موارد غالباً تهیه وسایل و مواد با خود دانشجو می باشد. اما اگر امتیاز فرد جهت تأسیس مطب کافی نباشد، ترجیح دارد با حضور در سایر مراکز درمانی و یا آموزشى هم زمان امتیازهای لازم را نیز کسب نماید.

۵- تنوع کاری در مطب از بین رفته و زمینه کاری دندانپزشکی محدود می شود.

۶- توقعات و انتظارات از دندانپزشک متخصص افزایش می یابد.

تصمیم و انتخاب مسیر به شما سپرده مى شود تا به گونه اى گام بردارید تا در هر حالت راضى باشید. فقط به یاد داشته باشید با ورود به جرگه متخصصین تعهد و مسئولیت شما در قبال جامعه دندانپزشکى افزایش مى یابد و بیشتر مخاطب قرار خواهید گرفت.