قانون زندگی، قانون لیاقت هاست
ساز و کار جهان هستی با نیاز و دوست داشتن های من و تو کار ندارد؛ بلکه به لیاقت و شایستگی ما نگاه می کند.
اما این لیاقت و شایستگی را چه چیزهایی ایجاد می کند؟…
▪️ تلاش و کوشش خالصانه و مجدانه
▪️ مدیریت ذهنی قوی و توانمند
▪️انعطاف پذیری و پذیرش شرایط موجود
▪️استفاده و بهرمندی از تک تک لحظات عمر
▪️ و از همه مهم تر صبر و حوصله تا رسیدن به جایگاه شایستگی و لیاقت.
به یقین هیچ انسان موفقی در دنیا یک شبه و بدون استحقاق، به جایگاه بلند و رفیعی ( چه مادی و چه معنوی) دست نیافته است؛ بلکه سیر رشد و تکامل هر انسانی باید تدریجی و پله پله باشد تا همزمان ظرفیت و سعه وجودی فرد به طور متناسب با آن رشد نماید.
✅ یادمان باشد آن هایی که بدون شایستگی و لیاقت ( با رانت، پارتی و نمونه های بسیار زیاد دیگر) به یک باره در جایگاهی بالا قرار گرفته اند؛ ردایی بر تن نموده اند که هر فردی با دیدن آن ها، متوجه می شود آن ردا برازنده قامت آن ها نیست…
تلاش و کوشش هر روز شماست که ظرفیت ساز است.
در هر رابطه احساسی، همکاری متقابل، موقعیت شغلی و…، بودن و نبودنمان باید فرق چشمگیر داشته باشد.
اگر بودن و نبودنمان تفاوتی ایجاد نکند، پس نباید توقع داشته باشیم که جایگاهمان تا ابد محفوظ باشد؛ بلکه اگر گزینه بهتری پیدا شود، جایگزین ما خواهد شد…
یادمان باشد هیچ جایگاهی برای انسان ابدی نیست؛ باید بودن و نبودن او در هر جایگاهی به عنوان همسر، استاد، همکار، کارمند، دوست و… در آن محیط، معنایی خاص و اثری متفاوت ایجاد کند.
به گونه ای باشیم که اگر یک روز به هر دلیلی در آن نقش یا جایگاه قرار نداشتیم، کمبودمان احساس شود.
قانون زندگی، قانون لیاقت هاست.